GWC

     Jest to odwiert pionowy lub skośny w gruncie z obsadzoną sondą z tworzywowa sztucznego, wewnątrz której w obiegu zamkniętym krąży glikol, odbierając ciepło z ziemi.

     Pompa ciepła wykorzystuje tą energię słoneczną zmagazynowaną w głębszych warstwach gruntu. Sondy znajdują się w jednym lub kilku otworach w gruncie o głębokości do 200 m. Długość wymiennika pionowego zależy od wielkości budynku, mocy instalacji wewnętrznych oraz warunków otoczenia.

     Ten system odbioru ciepła jest najbardziej stabilnym i najmniej zależnym od temperatur otoczenia i warunków geologicznych systemem uzyskiwania ciepła z otoczenia.

     Pompa ciepła wykorzystuje energię słoneczną zmagazynowaną w gruncie przez ułożoną w nim wężownicę. Wężownica jest układana na głębokości 1,5-2 m pod powierzchnią gruntu. Jej długość zależy od wielkości domu, mocy pompy ciepła i lokalnych warunków gruntowych.

     Warunkiem stosowania tego rozwiązania jest posiadanie odpowiedniej wielkości działki z przeznaczeniem na wymiennik gruntowy oraz rodzaj gruntu w którym ułożony jest kolektor (im bardziej wilgotny, tym większa wydajność).

     Kolektora nie można zasłaniać wysokimi nasadzeniami czy kostką brukową, aby latem, słońce i wody opadowe mogły zregenerować wychłodzony grunt.

     Pompa ciepła wykorzystuje energię słoneczną z wód podziemnych, do których uzyskujemy dostęp przez odwierty lub studnie. Pobierana woda przetłaczana jest do wymiennika pośredniego, gdzie energia jest odzyskiwana a woda jest z powrotem odprowadzana pod ziemię, do studni zrzutowej.

     Jest to dobre rozwiązanie w przypadku dużych pokładów płynących wód podziemnych, posiadające dobre i stałe parametry odzysku ciepła. Jedynym uwarunkowaniem jego stosowania jest rodzaj gleby występującej na danym terenie. Pobór wody z gruntów ilastych czy gliniastych, często powoduje, zapychanie się studni zrzutowych w trakcie ich eksploatacji. Wiąże się to z koniecznością wiercenia nowych studni zrzutowych (mających zdolność odbioru regularnie pompowanych sporych ilości wody).

     W przypadku powietrznej pompy ciepła nie trzeba wykonywać odwiertów, czy też przekopywać ogrodu. Energię słoneczną pobiera się bezpośrednio z otaczającego powietrza w sposób ekonomiczny i przyjazny dla środowiska.

     Powietrzna pompa ciepła może być wykorzystana podczas modernizacji istniejącego systemu grzewczego jako dodatkowe – ekonomiczniejsze źródło ciepła. W przypadku nowych instalacji najlepiej sprawdza się przy budynkach niskoenergetycznych. 

     Elementami, o których należy pamiętać są konieczność posadowienia jednostki zewnętrznej blisko budynku i szum wentylatora, który pojawia się w trakcie pracy sprężarki.